Nieruchomość to pojęcie określające rodzaj rzeczy, ujętych definicją zawartą w prawie cywilnym, która mówi, że nieruchomością nazywa się mieszkania, wydzieloną część gruntu, zabudowania mieszkalne, zabudowania gospodarcze, lub ich część, które są własnością osoby prywatnej lub przedsiębiorstwa. Nieruchomością jest więc wydzielona powierzchnia gruntu, dla której istnieje sporządzona księga wieczysta, która służy do ustalania stanu prawnego takiej nieruchomości i określenia aktualnego właściciela nieruchomości. Polskie prawo cywilne wyróżnia nieruchomości: – nieruchomości gruntowe, które są wydzieloną częścią powierzchni, i w związku z tym są odrębnym przedmiotem własności. Nieruchomość gruntowa, czyli w języku potocznym ziemia, jest wyodrębnioną częścią powierzchni ziemi. Kiedy na gruncie znajdują się zabudowania, lub zasiewy, w myśl przepisów prawa cywilnego stanowią one części składowe całego gruntu. Przepisy w naszym kraju określają również możliwość nadania odrębnej własności dla budynków lub lokali wydzielonych z części nieruchomości. Prawo cywilne stanowi, że istnieją dwa rodzaje nieruchomości gruntowej: nierolnicze i rolne. Nieruchomości rolne to zabudowania wiejskie i grunty orne, tereny sadów, tereny zalesiane. Nieruchomości nierolnicze to wszystkie rodzaje nieruchomości prywatnych oraz nieruchomości związane z prowadzeniem nierolniczej działalności gospodarczej. Wyróżnia się również:- nieruchomości budynkowe – to nieruchomości będące budynkami, które stoją na gruncie, jednak posiadają odrębny od gruntu akt własności.- nieruchomości lokalowe – to nieruchomości, które są wydzieloną częścią budynku i są odrębnym, od gruntu na którym stoją, przedmiotem własności.
Rodzaje nieruchomości w Polsce
